در این مقاله می‌کوشم نشان دهم که ترجمه صالح نجفی از کتاب «مفهوم آیرونی» سورن کرکگور ترجمه‌ای قابل‌قبول نیست و نمی‌توان آن را منبعی معتبر برای فهم دقیق و بی‌کم‌وکاست اندیشه کرکگور و بالتبع، منبعی معتبر برای نوشتن مقاله و پایان‌نامه درباره اندیشه وی دانست. تلاشم بر این است که ذیل شش عنوانْ شواهدی متعدد و متنوع ارائه و به کمک آنها مدعای خود را مستدل کنم.

دیار ما بهشت مترجمانی است كه حیات مادی و بقای اقتصادی‌شان وابسته به كار ترجمه نیست، بهشت مترجمانی است كه نیازی ندارند در قبال متن‌هایی كه تولید می‌كنند مسئولیتی بپذیرند یا به كسی جواب بدهند، بهشت مترجمانی است كه اگر هیچ‌كس كارشان را نخواند یا چیزی از ترجمه‌شان نفهمد این سؤال برایشان پیش نمی‌آید كه برای چه یا برای كه ترجمه می‌كنند…

ص. 13. شایستهٔ تأکید است که فیلسوف زیبایی، گستاخی و جسارت حمله به قلمرو هنرمند را با موضوع[1] دعوای (محل نزاع) اصول و احکام انتقادی درنمی‌آمیزد. باور به اینکه موضوع از این قرار است، زیبایی‌شناسی را بیشتر به رسوایی می‌کشاند، که اگر این نظر درست بود، کاملاً شایستهٔ آن بود. آیا معنای این جملات را درک می‌کنید؟ روشن است نویسنده از چه سخن می‌گوید؟