در این یادداشت به بررسی «مقدمه» این کتاب می‌پردازم:
هایدگر، دیوید سربون، ترجمهٔ محمود دریانورد، انتشارات علمی و فرهنگی، تهران، 1403 (مجموعهٔ راهنمای سرگشتگان)
مخاطبان عزیز توجه داشته باشید چون قصد دارم نتایج حاصل از مرورها را به صورت مفصل‌تر و جزئی‌تر و با ذکر مثال‌های بیشتر بیاورم…

در این مقاله می‌کوشم نشان دهم که ترجمه صالح نجفی از کتاب «مفهوم آیرونی» سورن کرکگور ترجمه‌ای قابل‌قبول نیست و نمی‌توان آن را منبعی معتبر برای فهم دقیق و بی‌کم‌وکاست اندیشه کرکگور و بالتبع، منبعی معتبر برای نوشتن مقاله و پایان‌نامه درباره اندیشه وی دانست. تلاشم بر این است که ذیل شش عنوانْ شواهدی متعدد و متنوع ارائه و به کمک آنها مدعای خود را مستدل کنم.

دیار ما بهشت مترجمانی است كه حیات مادی و بقای اقتصادی‌شان وابسته به كار ترجمه نیست، بهشت مترجمانی است كه نیازی ندارند در قبال متن‌هایی كه تولید می‌كنند مسئولیتی بپذیرند یا به كسی جواب بدهند، بهشت مترجمانی است كه اگر هیچ‌كس كارشان را نخواند یا چیزی از ترجمه‌شان نفهمد این سؤال برایشان پیش نمی‌آید كه برای چه یا برای كه ترجمه می‌كنند…